Çaste poetike me poeten; Donika STASA

MË PËRKUNDI SHPIRTIN

——————————————

Në botë u endsha dhe varfanjak ,

por jo kurrë duke lyp mëshirë ,

me fatin qofsha dhe zemërak ,

po kurrë mos qofsha njeri i shtirë .

Jo… s’do doja të jem ndryshe ,

se thonë që koha…kështu kërkon ,

më mjafton pak fllad Myzeqeje ,

dhe zemra ime…qesh ,lodron .

Se jam bijë bujku brez pas brezi ,

e rrënjë kam shtrirë në truallit tim ,

ndaj me asgjë se ndërroj në botë ,

aromën e tij…që deh dhe perëndinë.

M’përkundi shpirtin moj fusha ime ,

kënga jote..zjarr në borë edhe stuhi ,

rrugëve të jetës kudo që renda ,

sa herë e kërkova tënden magji …

/www.QendraPress.com/