Çaste poetike me poeten:-Donika STASI

ÇIZMET E SHIUT

———————–

Një nga një

ranë dhe gjethet e fundit .

I zhvati era

prej trupit të drurëve ,

e mandej…

si gjarpër që ndërron shtatë lëkurë ,

lëshoi kamzhikët e të ftohtit ,

që drithmën ta përçonin

thellë nëpër deje .

Çizmet e shiut veshi Vjeshta ,

dhe… shkeli mbi eshtrat e fletëve të lodhura ,

mbetur të patretura mbi faqen e dheut ,

në rrugët që i shtroi ,

teksa nxitonte të hidhte

mbi tokën e gufuar ,

zemrën e ngjyrave .

Në ikje

mbushi shportën me fjolla dëbore ,

dhe majëmaleve u hodhi

duvakun e bardhë ,

para se dimri të trokiste në portë ,

si mysafir i vonuar

që ftesën e gjeti të shkruar

në qirinjtë e akullt .

Iku… duke lotuar .

Pas la çadrat hapur ,

t’i ruante shpinën

stinës së re .

/QendraPress/