Çaste poetike me poeten ; Eli Zeneli

KUR UNË BUZËQESH

——————————

Kur unë buzëqesh

Në buzë më çelin

Lulet shumëngjyrëshe të idealit

E dhëmbët më shndërrohen në margaritarë

Të varur në qafën e Perëndeshës Dashuri.

I kam buzëqeshur jetës gjithmonë,

I buzëqesh edhe sot miqësisht

Jam esëll dhe e dehur njëkohësisht

Nga arti i të dashuruarit ëmbëlsisht.

Duke qeshur jetës i thërras

Kumte dashurie asaj i çoj

Djajtë që më rrethojnë fort i godas

Jetës ia hap rrugën të udhëtojë

Drejtë planetit të lumturisë.

Me buzëqeshjen time paqe përçoj,

Përmbi gjithë planetin tej mbi re.

Sa herë buzëqesh

Lumenj dashurie shkojnë rrëke.

Buzëqeshja ime,

Është e bardhë si bora majë mali,

Është e kuqe si lule bozhuret e atdheut,

Është e kaltër si qielli i lumturisë njerëzore.

Kur unë buzëqesh

Në buzë më çelin

Lulet shumëngjyrëshe të idealit

E dhëmbët më shndërrohen në margaritarë

Të varur në qafën e Perëndeshës Dashuri.