Çaste poetike me poeten ;Hava Shabanaj

Sonte

—————–

Sonte po ndihem sikur po fluturoj.

Qielli më duket shumë afër meje

Sa lehtë ngjitem atje e sikur e kap me dorë.

Kur brenda zemrës ka ardhur një vello hareje.

Sonte po ndihem se hënën e preka

E po ma bën drita natën që terron.

Zgjuar po e pres të më ngrohë rrezja

Qe drita e saj rrugën time ndriçon.

Sonte po i numëroj yjet një nga një në male

Si yll jam bërë edhe unë, më besoni!

Shikoj Rrugën e Qumështit si spirale e madhe

Ashtu siç bën dritë ky univers, kjo galaktikë.

Sonte më lini kështu një çast në qetësi!

Ta përjetoj këtë gëzim të papërshkruar

Jo çdo herë që ngjitesh në lartësi

Dhe e tërë bota para teje është afruar

Sonte jam yll.

Sonte jam hënë.

Sonte jam zonjë e rëndë.