Çaste poetike me poeten;-Kumrie Avdyl SHALA

DASHURI E MARRË

———————————

Shikoja me dhimbje kokrrat e syve të tu,

Që lagën faqet, duke iu frikësuar vdekjes.

Por unë nuk do të të lë as atëherë…

Engjëjt më alarmuan

Se do të qash mbi kokën time,

Do të më fërkosh ballin e ftohtë,

E shpirti im do të të shikojë nga larg,

Duke u kacavjerrur në qafën tënde,

Që edhe e vdekur, nuk do të të lë.

Sepse ti më dhe, qetësi e dhimbje,

Më dhe vuajtje e dashuri,

Më dhe çfarë doja e çfarë nuk doja,

Më dhe gjithçka…

Ne, këtë e quajtëm dashuri të marrë,

Të jashtëzakonshme, të ëmbël, të çmendur përjetësisht.

Ti më çove të prek yjet,

E ti më çove në prag të vdekjes…

Por edhe frymën e fundit ti ma dhe,

Ti, dashuria ime e marrë dhe e vetme.

/QendraPress/