Çaste  poetike me poeten:-Liljana NDONI

Gjeta diciturën time

Tek stacioni Genova Brignole një refugjat po rrinte,

Ishte kthye rnë në statujë i tretur i tëri më preku në mendime,

Një këmbë e kish lënë mbrapa që dera nga ku iku ,e ta priste.

Në mendje e kish marë një këmbë ,dhe në tjetrën kishte shumë mundime,

Sa boshllëk kish me veten ndërsa shtëpia në çantën e tij kish mbet,

Nuk e di në ç’kurbet të jetë nisur vallë në stacionin tim po pretë,

Sa dhimbje mbanë në boshllëkun për të kërkuar identitetin e vetë,

Thash se më iku nj’lot, por u ndjeva sikur u mbush një det,

/QendraPress/