Çaste poetike me poeten:-Nasia XHEMALAJ

BRITMA E SHPIRTIT !

—————————

Ulërin e shkul flokët,

duke vrapuar mes flakëve,

nuk i beson syve,

s’ja nxë mendja këtë hata.

Qiell i përflakur,

pyll i shkrumbuar,

tym i zi që nxin shpirtin e rrënuar.

I verbohen sytë,

dhe vrapon rreth e rreth gardhit,

e trrembur e vrarë e dërrrmuar,

nga dora e padukshme e një djalli pa brirë,

i fshehur në hijen e bukur të emrit njeri.

-Përse o Zot – thërret,

I Madhërishmi Zot ku je?!

E britmat e saj tronditin themelet e shtëpisë ,

shtëpinë që e lepijnë gjuhët e flakëve,

aty ku tash dridhen gjithë orenditë,

dhe si kusare flaka u vjedh ç’do kujtim ,

hijen e vdekjes lë në ç’do kënd.

Ulet në gjunjë dhe qan si fëmijë !.

/QendraPress/