Çaste poetike me poeten;-Pranvera QERIMI

Bisede me atë që nuk e dashurova kurrë

E njoha thellësisht

 E dija edhe sa i figuronte numri

I këpucës, e dija edhe se si është

 me qene ne këpucët e tij/saj

e dija edhe si ndjehet dhe si shprehet,

Mal dhe fusha kishte dallim

Si pasqyre me reflektim, e jo depërtim

E dija se si buzëqeshte

Pse brenda ne gjoksin e tij/

saj mund te laheshe si ne puse

Pasqyra e habitur nga ai

/ajo vraponte nga frika,

Sytë e tij /saj sfidonin qiellin,

 E luante rebelin por shoqërohej

 me qengjin e bardhe

 Qe thith edhe delen e zeze,

Fliste me çdo kënd ,

Por sfiliste për askënd

Ndoshta ngaqë e urrente dhe veten

 I shkëlqimin sytë kur shihte ndonjë cope letër

Te mbushur me vargje

Si grykësi kur sheh tavolinën te mbushur

 Ashtu ai përmbushej

 Ndoshta se ne ato vargje gjente

dike qe rrallë kush e hetonte

Kush është varrosur aty.

/www.qendrapress.com/