Çaste poetike me poeten;-Prena PRENDI

Në rrugën e shpresês

————————————–

Thuhet me gushtin ikên dhe vapa

Nê progres shikimi nuk hidhet mbrapa

S’fshihet nga kujtesa jeta e të shkuarês

Ndriçon si fener nê zgjedhje tê udhês.

Sì vjeshta qê gjethet fillon t’i zverdhê

Bien për tokë ,kêmba i shkelë

Klima ndryshon ,fillon freski

Bashkêudhêtarê tê saj është njerëzi.

Kush nuk u rrêzua e ra pêrtokë?

Kush vehten njohu,u ngrit më i fortë?

Kush në ditën më të keqe nuk njohu mikun?

Kush s’e dalloi tê mirin e të ligun?

Sa dallgê u pêrplasen në shpirta plagosur

Sa herë kemi thênë,”hallet s’kanë të sosur”

Aq herê jemi ngrit ,krahë kemi marrë

Aq sa dhe hekurin kemi brejt me dhambë.

Interesi ,një sëmundje ku shumicën ka prekë

Harrue nga ka ardhë,mendja ba lekë

Dinjiteti zero ,shet vlla e motër

Ca vese të këqija ,mos kopjojmë botën!

Vrere mê shumê se pêrqafime morëm

Sa mllefe xhelozie nga goja nxorëm

E shkurtër êshtê jeta ,mos ngatrrohna ndër ferra

Nê rrugê tê shpresês të ndriçojë pranvera!

/QendraPress/