Çaste poetike me poeten;-Rabije BYTYQI

DESHËN TË NA TRETIN

———————————

Edhe heshtjet tona të përkufizuar janë,

Na u imponua braktisja e truallit dhe e lotit,

Askush nuk i deshi të tillat kohë,

Korbat e zinj u përpoqën të na shkapërderdhin,

Të na tretin, të na shpallin komb të vdekur,

Feniks nga hiri u dolëm, ngase deshën të na tretin,

Iu mbetëm në gurmaz, derisa i pëlcitëm,

në errësirë shkëlqimi shndritëm në dritë,

Ua morëm gjysmën tonë, që për gjysmën tjetër,

Duhet edhe shumë punë e fjala me fjalën të përputhen

Grushti me grusht për të përbashkëtën, për goditjen e fundit,

Nxjerrë e marrë madhështinë e duhur tonën.

Shumë nga ne në ikje,

Lotin e mbanin ngarkesë mbi supe,

Çapin në lot e mbushte, si kroi rrëke rridhte,

Sot pas kaq vitesh, fare pak, gëzime kemi,

As në ëndërr nuk është ëndërruar, se si ikin vitet,

Se shtetin e mirëfilltë mos me e ndërtuar,

Imponimet, tradhtitë, vishen mes lotësh kjo Dardani,

Assesi të e marrë vetveten, punës të ia falë djersën.

/QendraPress/