Çaste poetike me poeten: Ragip GJOSHI
DHEMBJE E TEHMPREHTË
—————————-
Jo lehtë,me u ndejtë dhembjeve n’teh
Dhembjeve të mprehta e stërholluara
Dhembjeve të tjerrura e tëholluara
Në anën e mprehtë të ndonjë arme
Në anën me të cilën presim diçka
Në tehun e thikës,shpatës a sëpatës
Në teh të mprehtë e buzëhollë bajonete
Ndjen dhembjen e tehmprehtësisë…
Ç’kohë e mprehtë e tehmprehtë
Me pikësynimi goditja n’teh durimi
Epokë më e mprehtë se ndër shekuj
Ecje në tehun e mprehtë të kritikës
Ecje në tehun në mes luftës e politikës
Ecje në tehun pabesë të burokratizmit
Ecje në tehun e thyer të liberalizmit.
Poeti ka ecur në kohë mprehtë dhe tehun
Kohën e kapërcyer nëpër qenë që lehin
Kur dikujt i priste me dy tehe shpata
Kur me fjalë preu lisa ndër shtërngata
Kur dhembje tehmprehtë sillte sopata…
Një kokëqykë e qykë ka mendeje e tru
Në teh të briskut qafën votuesit ia ka pru
Vetëm sa qimja e ndan shpatën tehmprehtë
Mori fuqi vote dhe koka të pret,sikur mbret!
Tehndryshkur e mendjevyshkur,kërkah
Kot stërhollon e tjerr ditë e natë gjithëçka
E tëholli perin sa e tërthoroi e këputi…
Në skenë nxori andjet duke u përjargë e lehë
Duke shkaktuar dhembje,duke ndejt n’teh
Duke shkel kobshëm e pamëshirë përtokë
Kudo shkel e bënë me hile-shkel mbi kokë
Me fjalë të mëdha t’papeshuara,është deh
Në vend punambarë, thërret kobi ku je…!?
M’u varë n’çengelin tim,e prita me dorë n’zemër
Ia ndeza kandilin,preka si Akilin n’thembër
Kahdo e bëri sqotë ,s’mund njeri të sheh n’ sy
U bë iriç me gjemba,duke sharë e pështy…
Drenicë, më 11 maj 2024
/www.QendraPress.com/
