Çaste poetike me poeten ; Rajmonda QOSE

A thua do të zgjoj Perëndinë?!

————————————

Muzgu bie qetësisht mbi degët e pemëve

Pemët lakojnë supet e brishta

Vjeshta ka filluar të trishtojë.

Si je Ofeli mbytet e purpurta diellore

Dhe era vjen e shkon me zbrazëtinë si hojë.

Nata shtyn dritën, është me ngut,nxiton

E Universin kërkon të pushtojë në kohë të saj,

si një mbretëreshë e kthjellët, e paepur

në mbretërinë e yjeve margaritarë.

Në ajër mbytet lagësht një klithmë,

Gjumi s’po më gjunjëzohet, s’po mund të fle

Kam një shqetësim për gjithçka

Kam një sëmbitje të thellë, të thellë.

Pemët lakojnë supet e brishta

Sonte kam folur shumë fjalë

Pendimi im dend rrjetën e shiut

Pres të feksi hëna dhe sërish dëgjoj klithjen e marrë.

A thua do të zgjoj Perëndinë

ndërsa psherëtimat e mia gulçojnë?!

A thua për një njeri si unë,

do ish më mirë të qetësohem sesa

të mendoj?

Shkëputur nga libri”Mos u dorëzo!”

/www.QendraPress.com/