Çaste poetike me poeten;-Sanie RROKAJ

NGRINI BESËN EDHE NDERIN .

Ç”pati ajri që është ndotur-
përse vallë
po themelet pse janë prishur
Pse janë çarë ?
Po fëmija pse po qan ,
ngashërehet
dhe s’pushon
ku e ka nënë edhe babë
se shikon as se dëgjon?
Farën e keqe kush mbolli
mos u bëftë babë dhe nënë ,
se fëmijën sa e lindën ,
në kosh të plerave lënë .
Po burri që është burrë
pse i ikën krenarija
I thotë gruas dil në rrugë
bjena para tek shtëpia.
Ç’ndodh kështu me këta njerëz
me këta njerëz mëndje lehtë,
njëri të thotë mirëmëngjesi
tjetri merë në internet .
.
Dhe pastaj prishet shtëpija
secili në punë të vetë
një vret burrin
një vret gruan ,
baba kap vajzën e vetë .
Ç’do ndodh kështu
s”po kuptojmë
Gjakun pse e bëtë ujë
Po evlati është evlatë
Është gjak nga gjaku juaj.
Si ndryshuat këtë jetë
Me këto paturpësi
Si mermi fëmijë në qafë
Të paturpë o faqezi .
Pse të dënohet fëmija ,,
dhe të rritet si i mjerë
Po familja ehte e shtrenjtë
Pse nuk e mendoni thellë,,
Pse njollosni këtë jetë
Pse njollosni këtë vënd
Po tradita jonë e parë
Ishin burrat hijerëndë.
Ç”u bë besa e të parëve
Besa e të parëve tanë
pse burrat e kësaj bote,
u kthyen në sharlatanë.
Ç”është kjo shoqëri e re,
shoqëri e re në botë ,
të thotë pa pikën e turpit
të thotë jemi shokë .
Dua ti shkruaj me radhë
për botën e shkatërruar
Ç’do ditë pena e poetit
shkruan ngjarjet pa përtuar !
Ngrini besën edhe nderin
lini botën dixhitale
Ikni në kishë e xhami
Ikni dhe kërkoni falje .
Hidhni sytë kthehuni mbas
kujtoni burrat me hije
Sa lezet u kishte fjala
me bese edhe mënçurie.
Burra me fjalë të rëndë,
u kish lezet muabeti
lëshonin hije në këmbë
Ku mlidhej vilajeti.
Ju burra dhe gra shqiptare
Ngrini besën mbani nderin
Mos tradhtonte familjen
Çelësi derës humbet vlerën .
/QendraPress/