Çaste poetike me poeten; Sanie Tushi RROKAJ.

Njeriu i mirë .

—————————

Njerëzit e mirë janë si gur i çmuar

Në kohën dhe vitet që mbijetojnë

Shpirti i tyre është plot mirësi

Pavarësisht sfidave

e vështirësive që kalojnë.

Ata kanë pranverë në zemër

Me mëngjese plot bukuri

Me aromë lulesh të sapo çelura

Në shpirt rreze dielli shkëlqesi .

Njeriu mirë largon errësirën

Me pranverën gjithmonë lodron

Me detin loz me valët e tij

Bukurinë e gjithçkaje afron .

Brenda në shpirt digjet si zjarr

Veten pa bërë zë e mundon

Jetën e bën ta çmojnë të gjithë

Trishtimin në sy të largon .

Si gonxhe çel dashurinë

dhe drita të reflektoi

Në majat më të larta të maleve

Ndjenja e bukur e shpirtit të lulëzoi .

/www.QendraPress.com/