Çaste poetike me poeten; Xhevrije Kurteshi NIMANI

FRYMËZIMI

————————-

Frymëzim një fletë peme që era e hedh

Një syth trëndafili që sapo s’ka qel,

Një rigë shiu në verën me vapë

Apo një xixëllonjë që natën e ndriçon.

Frymëzim zëri i bilbilit në degën e pemës

Në fushën e blertë a pyllin e dendur,

Një rreze dielli që në mëngjes ndriçon

Edhe yje e hënë që natën vet nuk të lënë!

Frymëzim syri i vashës për djalin e mbarë

Vitet sa kalojnë e dashurinë e shtojnë,

Fjala me peshë që nuk matet dot

Gjuha e zemrës që të vërtetën e thotë.

Frymëzim dashuria prindërore

Dhe ajo e fëmijës që nga lindja prore,

Frymëzim atdheu gjuha e flamuri

Toka e qielli që për ne janë mburojë.

/www.QendraPress.com/