Çaste poetike me poeten:Alma ZENELLARI

DUHEJ

—————–

Ti duhej të ikje për pak kohë

që unë të kuptoja

se jam grua që di të të presë,

edhe atëherë kur muret e shtēpisë fillojnë e tkurren,

edhe atëherë kur dritaret e drunjta zvogëlohen,

dhe rrezja e diellit nuk arrin tek ëndrrat…

Ti duhej të ikje për pak kohë,

që unë të kuptoja si lotët shenjtërojnë një grua.

Se thellë mishit dhe eshtrave të mia,

rrjedh një lum i fshehtë prej malli, i bardhë.

Që unë të njihja rrahjet e zemrës

dhe të besoja se ajo gjëmon për Ty,

se ajo këlthet, rebelohet si shpirt i trazuar vjeshte,

në mungesën tënde …

Që unë të kuptoja

pse ngryset shpirti i qiellit

dhe dhimbjen e rrëzon damarëve të tokës me furi.

/www.QendraPress.com/