Çaste poetike me poeten:Drita Kosumi SYLA

MOTRËS NË MËRGIM

———————————–

Kjo poezi nuk është

Si vargjet e tjera

dhimbje mall e ndarje

I vie era

Këto vargje i shkruajta me lot

Jo me ngjyrën e penës

Secilën fjalë e shënova

Me ofshamën e zemrës

Më duhet me hesht

Dhe të bëj durim

Ikja jote motër

Jetës m’i bëri ndryshim

E ndihmova nënën

Edhe në prehrin tim u rrite

Më dhurove plagë

Atë natë kur u nise

Asgjë më rëndë nuk përjetoj

Se kur e çeli derën

E shtëpisë

E zërin nuk ua dëgjoj

Mos më merr me të mirë

Mos dërgo gjësende as para

Largimi yt

shpirtin ma ka vra

Krejt botën e kisha dhënë

Kur të hy në

shtëpinë tënde

Ta dëgjoja zërin Egzon

Shtëpisë sa ishit ju

I vinte era dafinë

Më mungon përqafimi

Yt Albinë

Me Endritin

Shtëpisë i sillemi vërdallë

Sa shumë na mungoni

Nuk e shprehim me fjalë

Atë ditë kur Ermoni

U nis për Gjermani

Edhe kopshti i lagjes

Ndjen zbrazëti

Sa herë e kam mallkuar

Sa herë kurbetin e kam sha

Ah moj motër

zemrën ma ke tha

Ndarja nga motra

Nuk ishte e lehtë

Si mishin prej ashtit

Ngadalë me ta hjek

Me largimin tënd motër

Asgjë nuk më pajton

Kudo që jam

Loti më shoqëron

Motër oxhaku yt

Prapë do të timojë

Vizita e juaj

Shtëpinë do të na gëzojë

/www.QendraPress.com/