Çaste poetike me poeten:Drita Kosumi SYLA
MOTRËS NË MËRGIM
———————————–
Kjo poezi nuk është
Si vargjet e tjera
dhimbje mall e ndarje
I vie era
Këto vargje i shkruajta me lot
Jo me ngjyrën e penës
Secilën fjalë e shënova
Me ofshamën e zemrës
Më duhet me hesht
Dhe të bëj durim
Ikja jote motër
Jetës m’i bëri ndryshim
E ndihmova nënën
Edhe në prehrin tim u rrite
Më dhurove plagë
Atë natë kur u nise
Asgjë më rëndë nuk përjetoj
Se kur e çeli derën
E shtëpisë
E zërin nuk ua dëgjoj
Mos më merr me të mirë
Mos dërgo gjësende as para
Largimi yt
shpirtin ma ka vra
Krejt botën e kisha dhënë
Kur të hy në
shtëpinë tënde
Ta dëgjoja zërin Egzon
Shtëpisë sa ishit ju
I vinte era dafinë
Më mungon përqafimi
Yt Albinë
Me Endritin
Shtëpisë i sillemi vërdallë
Sa shumë na mungoni
Nuk e shprehim me fjalë
Atë ditë kur Ermoni
U nis për Gjermani
Edhe kopshti i lagjes
Ndjen zbrazëti
Sa herë e kam mallkuar
Sa herë kurbetin e kam sha
Ah moj motër
zemrën ma ke tha
Ndarja nga motra
Nuk ishte e lehtë
Si mishin prej ashtit
Ngadalë me ta hjek
Me largimin tënd motër
Asgjë nuk më pajton
Kudo që jam
Loti më shoqëron
Motër oxhaku yt
Prapë do të timojë
Vizita e juaj
Shtëpinë do të na gëzojë
/www.QendraPress.com/
