Çaste poetike me poeten:Eli Zeneli

LINDA FEMËR NË BOTËN SHQIPTARE

——————————————————–

Linda femër në botën shqiptare

Pak ose aspak u gëzuan për lindjen time.

Edhe pse herë pas here kam dëgjuar të këndojnë

“Kush ka vajza botën ka, janë për motër janë për vëlla

Oooo, janë sherbet për bakllava”,

Herët e kam kuptuar se kisha lindur në një botë të vogël.

Bota shqiptare e shndërruar në një guackë,

Ku liria jepej me doza si terapia një të sëmuri,

Kisha të drejtë të veshja rroba të reja për festa

E të ushqehesha me gjellërat më të mira,

Por qortohesha, kur në pasqyrë shikoja fytyrën

Me sytë e mbushur plot ëndrra të blerta, të kaltra.

Nuk më lejohej ritmi i shpejtuar i të rrahurave të zemrës,

Kur në skaj të horizontit më shfaqej silueta e ndonjë çapkëni,

Kur shponte me shigjetat e Amorit, me shigjetat e Kupidit

Zemrën time tërësisht të pambrojtur.

Hiqesha e lumtur para të gjithëve

Mburrja e tyre isha,

Por shpirti më plaste nga brenda.

Prej atëherë jam nisur rrugës së gjatë

Për ta takuar Yllin tim në qiellin e dashurisë

Kam kaluar nëpër botën kërmillore

Të mbyllur në guacë primitivizmi

Duke mos e ndalur hapin drejtYllësisë së Dashurisë

Drejt Yllit tim,

Shkëlqyes për mua shtegtaren e pandalur kurrë.