Çaste poetike me poeten:Etleva PETRITI

Eci mbi vite!

———————————

Peshën e diellit për një çast e mbajta

Aromën e kujtimeve përcolla mbi supe

Freskinë e luleve ku thurja kurorë

Një degëz të rrëzuar prej shiut më tutje…

Zërat e zogjve teksa i cicërojnë dashurisë

Zhurmën e tokës Mëmë në këtë muaj

Lotët Mërgimtarë tek porta e Fëmijërisë

Mallin e largësisë, oh sa shumë e vuaj !

Rrudhat tek qëndisin ballin përmalluar

Të vegjlit që rriten krejt pa i kuptuar,

Uji i burimit rrjedh zhurmshëm për çudi

më ndalon kujtesën, më rikthen fëmijë.

Hapat përkëdhelin tokën e bekuar

Zemra sa nuk çahet, dashuri e parë,

Thonë ndjenja e pastër mbetet gur i çmuar

Sa herë që gërmoj rrënjët, aty nxjerr thesar!

   &  &  &  &

 Kujtimi i ëmbël

Ashtu si era përkëdhel lulet ,

Tamam ashtu pa u ndjerë

Do doja dorën tënde t’më prekte!

Të ndjeja veç’edhe një herë.

Ato kujtimet e bukura

Ato me mbajnë gjallë mua

Tek’sa mendoj jetën që shkoi,

Lotët me rrjedhin si krua .

Sa here e ngre kokën lart,

Me njërin yll të krahasoj

Sepse ka, dhe shum te tjerë

Por, për mua nuk janë njësojë.