Çaste poetike me poeten;Etleva PETRITI
Engjëj në agime
————————
Atë dite maji zogjtë këngën pushuan
Një engjëll u tërhoqi vëmendjen ne fluturim
Tè mahnitur nga ajo bukuri u hutuan
Dielli u fsheh pas reve te dilte skish guxim!
Ajo nuk ishte si çdo vajze, ajo ishte kaq trime
Sytë e saj ndriçonin si dy yje edhe kur fati egërsisht e dënoj,
Ajo si një lule qe sfidon dimrin me sublime
Edhe ne çastet e fundit te gjithë i falënderoj..
Ajo dinte te falte ëmbëlsi edhe se brenda shpirti po gjëmonte
Me flokët e gjata si mëndafsh te zi
Si një zane mali ajo dashuronte
Jetën hënë e diell ëndrrat fantazonte
moshe vajzërie duhej te jetonte.
Krejt papritur shkoi si te mos ekzistonte
Duke hapur plage qe as koha s’do mund ti shëronte,
U nis né te desert te pakthim ku shpirti gjen qetësin,
Dhe Nene e mjere ah nga kjo gjëmë kërkoj te mos e lere vetëm ne flijim,
Si ne legjendë e shkruar,Jem e bij ne një dënim
Ato u prehen si dy engjëj ne pavdekësinë
Duke len pas një Zemër te vrare qe sfidon
Mese te ëmblave kujtime
Te bukurat lule do i shoqëron ne ç’do stine,
Ne agime..
/www.QendraPress.com/