Çaste poetike me poeten;Etleva PETRITI

Engjëj në agime

————————

Atë dite maji zogjtë këngën pushuan

Një engjëll u tërhoqi vëmendjen ne fluturim

Tè mahnitur nga ajo bukuri u hutuan

Dielli u fsheh pas reve te dilte skish guxim!

Ajo nuk ishte si çdo vajze, ajo ishte kaq trime

Sytë e saj ndriçonin si dy yje edhe kur fati egërsisht e dënoj,

Ajo si një lule qe sfidon dimrin me sublime

Edhe ne çastet e fundit te gjithë i falënderoj..

Ajo dinte te falte ëmbëlsi edhe se brenda shpirti po gjëmonte

Me flokët e gjata si mëndafsh te zi

Si një zane mali ajo dashuronte

Jetën hënë e diell ëndrrat fantazonte

moshe vajzërie duhej te jetonte.

Krejt papritur shkoi si te mos ekzistonte

Duke hapur plage qe as koha s’do mund ti shëronte,

U nis né te desert te pakthim ku shpirti gjen qetësin,

Dhe Nene e mjere ah nga kjo gjëmë kërkoj te mos e lere vetëm ne flijim,

Si ne legjendë e shkruar,Jem e bij ne një dënim

Ato u prehen si dy engjëj ne pavdekësinë

Duke len pas një Zemër te vrare qe sfidon

Mese te ëmblave kujtime

Te bukurat lule do i shoqëron ne ç’do stine,

Ne agime..

/www.QendraPress.com/