Çaste poetike me poeten:Fatbardha Behri Kaçi

TIRANA

 ————————–

Rrugëza të ngushta,

ndërtesa të larta egoiste.

Grisen të brishtat kujtime,

rrëzohet frymëmarrja,

sytë terratisen …

Kërkojnë shtëpitë e bardha,

oborret e blerta,

dyer e zemra hapur …

Qyteti e qielli, lëkurë lodhur,

gërvishtur nga betonet kryeneçe.

As ngjyrat aty- këtu ftuese gëzimi,

as dritat e netëve ,fare harrimi,

nuk joshin dot.

Dielli i zhgënjyer perëndon.

E nesërmja gulçon …

&   &   &   &

BUZËMBRËMJE VERE

——————————————

I vagullt, vibrues, tis’ i buzëmbrëmjes,

rrëshqet në cep dite të nxehtë…

Qielli i Gushtit ende fsheh në gjoks yjet.

Aty – këtu ato nxjerrin kryet,

zogj të brishtë kotësie …

Regëtimë xixëllimi drithëron çdo qelizë

mall i paemër, angështës,

ëmbëlsisht pushton hapësirë të ndjenjave …

Cila hyjni më përkëdhel me duar flladi,

lotët m’ i fshin ?.

…e papeshë .., .fluide …

Teksa dallëndyshet kthehen në fole,

unë tokësorja,….

dëshiroj fluturimin.