Çaste poetike me poeten;Fikrushe PODRIMJA
Edhe nëse…
————————–
Nëse dallgët e detit
Ngritën më tërbime
Unë rri larg tyre
E ruaj qetësinë time!
Edhe kur stuhia
Tinëzisht me nget
Vazhdoj unë rrugën time
Ajo ikën rrugës se vet!
Edhe kur ujku i tërbuar
Pas me ndjekë me vrap
Unë në sy e shoh…
S’më frikëson aspak!
Qetësia shpirtërore
Është një madhështi
Që të bën të ndjehesh
I plotë si njeri!
/www.QendraPress.com/
