Çaste poetike me poeten;Fitore HAKLAJ
FLAS ME VETEN
( PROZË POETIKE )
———————————–
Më dhemb shpirti kur dikush largohet nga unë
Edhe pse ndoshta e njofta për një kohë të shkurtër
Ideja që ai person nuk do këtë më bisedë
Ose thjeshtë një telefonatë
Mua prap më dhemb shpirti
E urrej veten shumë herë
E them pse unë duhet të ndihem kaq keq
Edhe për ata persona që nuk janë sjellë mirë me mua
Vështirë e kam ta akceptoj çdo largim nga jeta ime
Me vite kam mendu ta ndryshoj këtë dobësi
Por ende nuk ia kam arritur
E kam provuar t’i kujtoj gjërat edhe sjelljet e këqija të atyre personave
E mu deshën shumë vite për të kuptuar
Që të tillët më mirë mos t’i kisha njohur kurrë
Edhe ngadalë kam arritur të mos ndjej atë dhembje
Sikur që ishte në fillim e kur t’i kujtoj
Jam më se e vetëdijshme
Që më mirë që nuk jan pjesë e jetës sime
Janë të pakët ata persona
Kur e them këtë i falem Zotit
Nuk e di ku është problemi
Të unë që dua pa hile e në mënyrën më të sinqertë çdo person?
Ose nuk jam në gjendje ta dalloj dreqin nga e mira?
Ose ose pse besoj shumë?
Duke harruar se sa gënjeshtar janë në këtë botë
Një e kam kuptuar nuk mundem të jem ndryshe
Sepse nuk do jem unë atëherë
Kush e kupton shpirtin tim
Më rri afër për atë që jam
Të tjerët le ta vazhdojnë rrugën
Që mua nuk më përket
Dëshiroj të jem më e fortë
Të mos derdhi lot për askënd
Të mos më brengosin hallet e të tjerëve
Të bëhem shoqe që dëgjoj shumë
Por kurrë nuk flas për veten
Ta dërgoj në dreq të mallkuar ai që e meriton
Që mos të fali më as në gabimin e parë
T’i them secilit atë që e meriton
E jo të tkurrem në vete që mos ta lëndojë unë dikë
Ta dua veten më shumë se askënd tjetër
Mos t’i dëgjoj fjalët që sillën të kota
Ta jetoj jetën vetëm ashtu siç ma thotë shpirti im …
E di që janë të vështira t’i realizoj në kokën time
Po më duket e vetmja rrugë që secili nga ne ta kaloj
Për të qenë mirë me veten edhe me shoqërinë
Uroj që të më mbetët një mësim për mua
Ndërsa shpirti im të jetoj ashtu sikur e meriton.
03 shtator 2022
FITORE HAKLAJ
