Çaste poetike me poeten;Greta KADARE
A të kujtohet….
————————————
Zgjohet rrufis dhembjen e lyen me heshtjen
dhe i flet vetes
O e çeltë mblidhi mend ke marr krisa je thyer, ndjej të dhemb
A të kujtohet atëherë jo këtu, atje
te shtëpi ku tu qëndis fëmijëria
Ajo ndryshe nga atëherë tani është njësoj si ti, mjerë…..
S’ka asnjë zë të nxjerr shpirtrat i sillen qark,
s’të bëjë këmbët të vesh prapë
Ishe kukunarja e Anesë
Atje tu rrit shtati më shumë se fati
Kishe sy plot dritë ,oo të bukur i kishe dhe gjijtë
Kurrizin e mbaje krusur mos dukeshe e bukur
E prej atëherë kruspull shpatull mbështjell pesha tu ngjit ,gur Sizifi ,e nuk tu shkit
dhimbja tu bë mike ,jeta armike
Se kërkoje më shumë sa ç’tu gatua nga fati
që ta kish inatin
Ishe kokë gurë me një dell të marri nën lëkurë që se ndave kurrë
Kur nga inati të përplaste fati e kur bota të grisi
Ti me ca ndjesi si thika prisje mishin në çika por
jo vetëm mishin gjakun e lyeje vrer e kriseshe prapë
Edhe një herë, një herë ,dy tre ,tani ke krisa aq shume …… sa
kur bie në gjumë
çka jashtë të trishtë lëkurës të vishet këmishë
tani je dhe keq nga sytë, nuk sheh qartë
Bota të duket makth
Edhe nga veshët je gjymtë
Janë shterur ëmbëlsitë e fjalëve më nuk të vinë
Thinjat vetëm sheh ,nën bukurinë që fsheh
O e qelqta e bardhë ke plot për të sharë
Por sot s’kam atë qëllim
Po të marr me të mirë mbase më jep një shans
Ti shërojmë plagët bashkë mos mbetet asnjë e çarë ,por
Mirë ta dish të gërvishtura do të kesh
kemi jetuar je jetë
dhe hijen bota ta shkeli keq
Ajo bota, nuk duron dot të qelqtin, se i behët pasqyrë
Sheh e më pas i duket vetja e ndyrë
O vete e qelqtë të kam shumë xhan
Edhe kur ta them ndonjë fjalë e të mërzit të le shkoj, më fal
Nuk jam pjesa jote më e mire por
kur ta shoh dhimbjen më ther në palcë ah
Sa më ther……. bëhemi bashkë
Jemi nga e njëjta baltë.
/G.Kadare/2020/
/www.qendrapress.com/
