Çaste poetike me poeten;Hamide AXHAMI

NËNË GJAK PËSHPËRITE TI

—————————————–

(Bllacë 16.nëntor.1944.ngjarje e vërtet)

Gjashtëmbëdhjetë nëntori i dyzet e katrës

Vit i kobshëm i popullatës

Populli im i një gjaku

Fis i im i çmuar nga vendlindja e nënës

Vendlindja e nënës fshati bllacë

Bllaca e karadakut të Shkupit dardan

Fshat i bukur me gjeografi të gjerë e të pasur

Me njerëz të nderit dhe të fjalës

Kjo pasuri dhe madhështi

Shkjaut i pengoi

Doket dhe zakonet të na i zhduk tentoi

Tentoi shfarosje ne forma te ndryshme

Detyruan popullatën

Të shpërnguleshin nga vendet e tyre

Shkjau barbar nuk u ngop me kaq

Sulmuan fshatin

Bastisën shtëpitë

Mblodhën burrat të rinjë dhe pleq

Mes tyre kishte dhe fëmijë dhjet vjeç

Ua lidhën duart

I torturuan pa masë

I rrihnin i tërhiqnin zvarë

Ah nëna ime fat i yt i zi

Pjesë e dhunës ishe dhe ti

Ishe foshnje akoma nji vjeçe

Britmat e njerëzve edhe ti i ndjeve

Nënëlokja të shtrëngoi në gji

Nënë gjak,gjak pëshpërite ti

Gjak ishin fjalët e tua të para që i fole ti

Nëna ime tmerrin e përjetoi që në vegjëli

Katër jetim të vetëm me nënën

Dhe një pa lindur akoma në barkun e nënës

Ndonëse gjenocidit i shpëtoi

Mes dhimbjes dhe varfërisë

Jetën nëna ime e vazhdoi

/www.QendraPress.com/