Çaste poetike me poeten:Lavdije Karrametaj ZALLI

NË DËRRASE TË NGRIRË

————————————

Dua të shkruaj për ajrin,

Që në këtë mëngjes,

Është i zemëruar me mua,

Të shkruaj por larg më ikën

E nuk mund ta prek

As me trupin tim të dërmuar

As me shpirtin tim të etur.

Shtrirë në dërrasën e akullt,

E mbërthyer në gozhda.

E trupi im,

Dhe shpirti i gjakosur,

Kërkon pak ajër,

Që forcë të marrë,

Të ngrihet dhe një heré.

T’i largohet errësirës,

Për ty

Për juve,

Të marrë frymë përsëri.

Pak ajër dua,

Por zemërimi,

Është zemëruar me mua,

Më morì ajrin dhe më la vet!

&   &    &    &

DO KTHEHEM

Do kthehem,

Aty ku jeta merr frymë,

Dhe njeh vetëm lindje.

Do kthehem,

Trëndafilave ti marr erë,

Vetëm atëherë do të rilind.

Do kthehem,

Të buzëqesh përsëri,

Qoftë kjo edhe e fundit buzëqeshje!

/qendrapress.com/