Çaste poetike me poeten;Lavdije Karrametaj ZALLI

Poemë për, gjamën e venit t’em .

———————————-

Veni jem i vogël,

Por me gjam te madhe ,

Me flakë e trishtim .

Çdo rast paftyrsisht.

Kakarisim e mburrna.

Se jem popull trim .

Na thoni se populli a cmen.

Se shkojm me arme ne krah,

Se vret vllau vllan,

Vec per i pllam tok,

Apo per i kokerr moll.

Jo, Jo nuk jan te cmenunit fajtor.

Fajtor jeni veç ju,

Qe neper kolltuqe keni xan ven.

Nuk cani kryet per fis as per far,

I lat te katanisen ne vorfni ,

E i bat vrases me nam.

Me frig jetojm cdo cast ,

Frig se kujt radha ka me i ardh.

Nje tjeter i cmenun”.

Diku ka per tu duk.

E kush e din se dhuna kënd ka me perpi…

Vrasje e pabesi, trimni e rrall,

Keto qe na pruni kto vite democrazia,

Nuk asht anerr as prrall,

Mos u krenoni o mjerana,

Kur pret n’bes edhe vllau vllan.

Dhe jeta per ju s’vye kurrgja.

O Shqypnia jeme e mjer.

Pa gjumtyr ty te kan lan,

Ta moren krenarine e pa’ ner t’lan.

T’sunon i cmenuni qe snjeh bab as nan,

ai qe shklet dhe gjakun e vet ,

Me gjak po e njomin,

Shqipnin në çdo pllamb!

/www.QendraPress.com/