Çaste poetike me poeten:Liljana NDONI

Ne vetmi dashurin thirra

————————————

Ne dore me mbeti një kryq

Dashuri sot emri yt me shpëtoi buza,

Si ne hapat e fundit dhe shkallet i gjeta,

Me duhet ti nise nga e para, nuk ja di fundin, Janë boshe te zbraza shkreta..

Dashuri,mjaltë qe mbanë ere,

Mbajtur kavanozit vulosur për shume vite ne harrese,

Qe kur te hap shndërrohesh ne lave e nxehte..

Emri I’m i pa dëgjuar..

Hiri I’m u mbylle..

Ne emrin e Krishtit mbidëgjova

Ne zemrën time nuk mungon asnjë kryq!..

Zemra I’me vendi me zemërthyer me shume kryqe ne trup..

Ne muret e shpirtit si pishtarë çdo drite mi ndrin udhën,

Lëshova zërin e jetës, dhe mbylla plagët, lashë vendin e vdekjes, vazhdova rrugën..

Dashurit e mia ne kodrat e harresës

Ne këmishën prej hithre te bardhe

Ne peme shumë te mbrehtë qe sa i afrohem me shpëton e me ikën nuk arrij te ta kape..

Keni ngritur ndonjëherë sytë nga qielli?

Kaq dashuri e gëzim ne kryq,

Shprehur horizontit dhe Diellit, – Te falënderoj o Zote qe me dhe dashurin! ..

Nga këto asgjë nuk me ka mbetur dashuria shndërruar ne bamirësi e pune,

Do te jetojmë e shume gjate dashurisë nuk i vjen asnjëherë fund.

Sa do doja te zgjohesha ne rrugën për ne Olimpin e lashte e shtire e te ndjej zërin e tij,

Te përshkojë e te ndjek..

Ne dore te mbërthyer një kryq..

Për ty dashuri pëlhura e saj me preku ne rrjete te pallogaritshme mendova, është për ty..

Është fluturimi I një shigjete sa midis qiellit dhe tokës kaloi neper gjakun tim..

ne hapësirën shume ngjyrëshe arsye ishe ti,

Oh zemra e kuptoj nuk ishe me mua, fishekzjarrët u shuan si me dashurin u kthyen ne hi..

Shpirtin e vrava ne vetmin,

nje kryq mbeti ne dore per te gjetur shërim,

/www.QendraPress.com/