Çaste poetike me poeten;Marigona Zekaj

Zgjohëmi të rënkuar

—————————————–

Se’ di së si e bëjmë gjumin

Shumë gjëra na e rëndojnë trupin

Sa kemi varr mbi supe,

Rënd na vinin krahët

Vetëm të zgjohemi

Se do të tretim qdo mëkat.

Driten po fike

E po ndeze

A,jo s’ta fal qetësin

Vetëm në shpirtin tënd të pastërt

Do ta gjësh butësin.

Nuk është jasteku

Që ta rehaton koken

Është ndërgjegja

Që ta fal boten.

Nuk është jorgani që të ofron

nxehtësin

Eshtë shpirti yt

I pastërt bashkë me mirësinë.

30 .09 .2021

MZ