Çaste poetike me poeten;Marjola SALATAJ

Më lëndojnë ndarjet

———————

Më lëndojnë ndarjet nga njerëzit e dashur

Ndonëse krahëhapur i pres me mall në gji

Por ditët shkojnë rrufeshëm sic vijnë dhe largohen

Një plagë që shpirtin vret, mbetet hije në sy!

Me syrin mbushur plotë në liqenin e lotëve

Vështrimi përtej rrugës ngrin si statujë

Mundohem të mësohem me këto çaste vrastare

Por ndiej brenda meje ,diçka që më mund .

/www.QendraPress.com/