Çaste poetike me poeten;Nasia XHEMALAJ

KURË SE MENDOVA

————————————-

Kurrë s’mendova se do të ndaheshin,

se një lumë do të shkojë mes nesh,

të ndahesh është kaq e lehtë si veprim,

merr ca tesha dhe ç’ka kishim bashkë, në mes.

Unë ika si zogjtë para shtrëngatës,

se lumi që u fut mes nesh, nga shtrati kish dalë,

thashë më mirë nga sytë këmbët të marrë,

se të më mbytë një dallgë, e mos të jem “gjallë”.

Dhe ika me teshat e mia,

pa i ndarë për gjysmë ç’ ka kishim,

(e kush pyeti për ato, për mua janë içkra,)

kur dashurinë humba në kryqe mashtrimi.

Me veten u grinda për humbjen e betejës,

por sërish ngushëllohesha se asgjë nuk humb kot,

mbarojë diçka që ilaçin s’ja gjetëm,

e luftëtarë të mirë su bëmë dot.

/www.QendraPress.com/