Çaste poetike me poeten;Nexha REÇICA

FJALA E NËNËS

——————-

E dua aq shumë fjalën e nënës,

edhe atëherë kur rri te lulet e parkut

çdoherë më rri në shpirt e më bëhet

sërish ta thirri fjalën NËNË

atë fjalë diellore që zhdavaritet parkut

dhe unë te këto lule ta kujtoj

të shenjtën nënë. ta kujtoj buzëqeshjen

në prag të shtëpisë në oborr lulesh,

 shumë kohë mendoj kur unë e

dua atë fjalë të rrallë.

para kujtimeve po më humbin fytyrat e

 ditëve kur të thirra nënë,

kjo kujtesë ka nis të m’i zbardhë flokët

 prej fjalës në fjalë prej vajit në vaj

prej shpirtit në shpirt të dehur
desha ta thërras fjalën nënë.

 në dashurinë time të humbur kur

puhia e parkut luan degët e lisave

e unë mbytem në kujtime,

 e imja NËNË.

/www.QendraPress.com/