Çaste poetike me poeten;Shire DHIMA

Kodi I ditës!

—————————-

Sa doja të kopjoja këtë kodin e ditës

Çdo jetë që merr frymë ,atje I mban sytë

Dhe i-ja e çdo fjale,syt I mbajnë drejt pikës

Mbi det ulet drita ,asnjë pikë nuk mbyt.

Si nuk e mësova sekretin e ditës

Që foshnjë kur lind,dhe kur bëhet grua

Çdo gjurmë e saj, për këmbën e ka fikës

Zbret porsi sorkadhe, të laj syt në krua.

Si vallë nuk e mësova ,gjithë gjuhën e saj

Që kur flet me pemët, dhe lulet kthejnë kokën

Kur era gërrindet, tek ajo shkund faj

Vetëm të ngatërroj dhe ditën me botën .

Si nuk ja ndoqa gjithë stinët e jetës

Qëkur puth mëngjeset,në drek lulëzon

Gjithë pamja e saj ,pasqyrë e së vërtetës

Kur orët largohen,ajo nusëron.

Si si ndenja afër ,ti masja dhe hapin

Me hapin tim, dhe ndoshta ngjason

Me një kronometër ,do ti masja vrapin

Sheh botën mavijosur,një plagë që pikon.

/www.QendraPress.com/