Çaste poetike me poeten;Shukrije Gashi
Jetën pa shkëlqimin e rrem
———————————————–
Njeriu e pa fytyrën e vete për here ç’pare]
n’paqyre uji dhe u dashurua
n’ lumenj detëra e oqeane
hijen a dritën e profecisë e
njohu shtigjeve t’ Abrahamit
këmbëzbathur a me opinga lëkure
dhie
Jetën pa shkëlqimin e rrem
gjumin mbi barin e tokës shtroje
e qiellin me yje e hanen paqësore
mbuloje flladi e ngrohtësi
As Jezusi e Muhamedi ishin
aty për vuajtje e premtim
Eva e Adami n’ kopshtin e dashnisë
nuk e shkelen paqen asnjëherë
mollën e hëngër karremi i profecisë
kurdisje e shpifur dje e nesër
Pandemia Covidi19 erdhi nga njeriu
pse duhet Zoti t’ kujdeset për shpikjet
a shpifjet ç’thotë profecia
Njeriu Zot nuk ekzistoi kurre
vdekja nuk rilinde asnjëherë
veç Lules Anemone bukur e shkurt
ne kopshtin e Edenit mollët
janë helmuar me Covid pushteti
Matriakati eshte shpëtimi dhe ilaçi
mollët pikin vete vetëm t’pjekura
dhe kur i shkunde fryma a njeriu
Shtigjeve t’ Abrahamit paça
nuk fle sot e qete burra t’hazdisur
ia zhveshën kunoren tokës
për lojën pushtet
Njeriu Zot na e shpifi Mileniumin
e ri serish me vrasje e dhunime grash
e Jezusi me Muhamedin
nuk bene asgjë për fjalën
e dhenë as per magjinë e shërimit
Vdekjet nuk u sosen kurrë me lutje
Njeriu dje e sot shikohet n’pasqyre
as nesër e njohu veten e tij
as lakminë e fajin Covidi21
