Çaste poetike me poeten;Sofia GJINIKA

PORTA E BLINDUAR

*********************

Kush i mbylli portat, të blinduara kaq rëndë,

Çfarë të pengon e nuk mund t’i bësh thërrime?

Ti ishe nga ata o baba që haje gurin me dhëmbë,

Si duron pa patur afër, dashurinë e fëmijëve?

Ti gërmove malin me varre e levë në duar,

Ja di marifetet gurit e hekurit, sado i fortë,

Lumenj, rrugë e shtigje, shikoj gjurmët e tua,

Çohu o baba, zgjohu, shkallmoje atë portë?

Shtrëngon gjoksin malli, të të shikoj përsëri

Këmbkryq ulur tek qoshja tënde në oxhak

Tek shtëpia e vjetër, vërdallë plotë me hardhi,

Tek varje trastën e bukës, me qep e djathë.

Ti o baba je atje, ku është humbur kufiri,

Vërvitet imazhi yt në kopshtet e stolisur,

Pyes, mos ndofta në jetë, ky të jet mallkimi? ,

Përse kjo distancë na mba larg e të kyçur?

Me se tu lidhën duart, si qëndron në pranga?

A vall shikon mua që ç’do darkë flas me yje,

Ndoshta ti më drejton ca shigjeta të kaltra,

Por ti qëndron largë, më djegin shpirtin ca kujtime

Kush i mbylli portat të blinduara kaq rëndë?

Në qiellin lartë, çfarë profesioni të dhanë,

Jo, nuk e besoj, se të kanë ndryshuar mënd,

Kjo botë e rreme, kështu i sjellë njerëzit vërdallë.

/www.QendraPress.com/