Çaste poetike me poeten:Taena Mata

Fishkëllima

——————–

Ajo e dëshpëruar, ecte me çape të gjata,

Përgjat’ bregdetit, ndërsa dielli flinte tek retë,

Dukej e shpërqëndruar, e inatosur, e ngrata,

Muzgu që binte, i’a errëte më tepër sytë e paqetë.

Befas i’u shfaq një fytyrë djaloshi; i’u duk e panjohur,

Por tepër tërheqëse, e padashur i buzëqeshi,

Ai e përshëndeti e filloi t’i fliste parreshtur,

Ndërsa ajo, buzagaz miratonte me kokë, në heshtje.

Ata nuk folën, as edhe një fjalë, për dashurinë,

Herë pas here, ai fishkëllente ëmbël një melodi;

-Faleminderit-i tha, kur asaj iu desh te largohej,

-Asnjë s’kam ndier pran’ vetes, siç të ndjeva ty.

Ata u ndanë e asnjëherë më, nuk u takuan

Edhe pse, shëtisnin të dy në të njëjtin vend,

Kohët ecnin, e njëri-tjetrin ata e harruan,

Por melodia fishkëllyer prej tij, i sillte asaj, atë ndër mend.

TaEna

04.04.22