Çaste poetike me poeten;Taena Mata 

Kur je larg meje

——————————

Kur je larg meje

e malli djeg

përdor imagjinatën

e pranë vetes të sjell.

I jap ajrit trajtën e trupit tënd,

edhe ujit dhe shiut dhe borës

dhe avullit,

dhe të formoj ty në çdo pikë e kënd,

e të prek e të ndjej,

edhe në hapsirën boshe

e të tejdukshme të ajrit.

Dhe në pikat e vesës

ndritur mbi fijet e barit

shoh sytë e tu,

I prek, i ndjej

edhe në mungesën tënde.

Ndërsa mollëzat e tua të kërcyera,

bregut të detit, i shoh në zajet.

Zgjat gishtat e dridhur

…të lagura i gjej

dhe dilemë…

janë të lagura nga dallgët e tij

apo ndoshta nga lotët e mallit.

Shpesh…

edhe pse e di që s’je aty,

si një e marrë,

veç me ty flas…

dhe zhurma e valëve,

që përplaset në breg,

më sjell pranë…fare pranë,

tëndin zë mashkullor, të ashpër,

duke përshpëritur pranë veshit,

fjalë të ëmbla dashurie,

E dehem, e dehem e tëra

e me sy gjysmë mbyllur,

drithërohem

në pasthirrma lumturie.

Dhe pastaj…dhe pastaj,

shoh buzëqeshjen tënde

në trëndafilat e çelur të majit

Dhe dhëmbët vezullues,

që shndrijnë

në stërkalat e valëve të bardha borë,

që kërcejnë dhe duken,

sikur përpiqen të arrijnë

majën e malit.

Të të them edhe dicka

që s’ta kam thënë asnjëherë…?

Ndjej unë edhe përqafimin tënd,

le të mos jesh hiç aty !

E ndjej atë, kur flladi,

të gjithën më mbështjell

dhe bashkë me të,

ndjej atë erë tënde të vecantë,

që flladi pranveror,

a i çdo stine tjetër qoftë,

pranë m’a sjell.

Dhe më dëgjo e t’a dish mirë:

gjithmonë të ndjej pranë

edhe kur larg je,

pse unë,

në ty jam shkrirë

dhe tretur brenda meje,

ti je…

TaEna

22.07.22