Çaste  poetike me poeten;Vasiliko BABO

TE LINDESH NE QYTETIN TIM!

———————————

Sa bukuri është te lindesh ne Korcën tonë,

nen flladin e ëmbël e te freskët,

qe te ledhaton ne fytyre.

qe nga pelenat e shpergajte e lidhur si foshnje,

Kur pi qumështin e nenës ,

nen aromën e gjirit te trëndafilte .

Sa bukur te lindesh atje ,

ne rreze te malit shkëmbor te Moravës ,

ku derdhen mbi maje mali,

rrezet e ngrohta te diellit te arte .

Ku ngjiten vashëzat si sorkadhe ,

ne Shën Konstadinin e bukur ,

te falen e te bekojnë ,

dashurinë e tyre te zjarrte.

Manushaqet e pranverës ,

fillojnë e mbledhin mbi kodra e lëndina ,

E lule tacet qe verdhojnë ,

si karfica mbi te shkrifen toke.

Sa ju rrezaton buzëqeshja ,

ne fytyrën engjëllore,

kur vendosin lule shumëngjyrëshe ,

si kurore përmbi koke.

Po te pushosh e te çlodhesh atje,

me poshtë , ne kafene “ Birra Korça “,

te duket se je nen parajsën e ndriçuar,

te qiellit plot kaltërsi .

Atje ku dikur çiftet valëzonin ,

ne pistat e vogla te vallëzimit ,

e orkestrantet qëndronin hipur,

mbi degët e pemës përkarshi.

Atje do te pish kupen e birrës,

me pjatën e kërnackës përpara.

Dhe me këngë mes shoqërisë ,

do te shuash çdo nostalgji.

Me etjen e madhe prej ajrit te pastruar ,

e me shpirtin e lehtësuar ,

do ti thuash cdo mysafiri” Bujrum,

ulu kutu me ne dhe ti o mik i ri!”

Është bukur te qendrosh zgjuar,

ne netet verore te saj .

Ku hena ndricon me argjend,

lulet e saksive ne dritare .

Kur yjet vështrojnë vajzën ,

qe del me këmishe nate tek ballkon .

e emocionuar prej serenatës ,

nen tingujt e ëmbël te një kitare.

.

Sa kënaqësi te ulesh ne lulishtet e gjelbëruara,

veçanërisht te Shën Marise,

ku vështron sytë e zemrën e ngrohte te plakut .

Trokitjen e forte te dominove,

a letrave mbi tavoline ,

me emocione si djem te rinj,

kur ju vlon shpirti prej gjakut.

Te lindesh ne Korcen tone flamurtare ,

atje ku vendoset krenar ,

monumenti i ushtarit te panjohur .

Do te kujtosh me respekt e mirënjohje, lavdinë e heronjve te rene për atdhe ,

dëshmoret qe dhanë jetën,

për lirinë e popullit te shumevojtur.

Nga pas sheh kreatoren madhështore, te kishës se bukur ortodokse ,

ku kryhen me rigorozitet te gjitha ritet,

e liturgjitë e shenjta fetare,

Atje ku festohet Pashka e Madhe,

e Krishtlindja e bekuar .

Atje ku kryhet lutja ,falja,

e pendesa e te gjallëve .

Sa do t’u tërhiqte skulptura moderne,

e germave tona magjike.

Ne respekt te gjuhës sonë,

atdhetare te arte .

Atje ku i quajtën flori e shkuar floririt,

e ngritën shkollën e pare shqipe.

Μe mesonjesit tanë te nderuar,

me ne krye Sevasti Qirjazin nga gratë.

Te ecësh ne rrugica e kalldrëme,

me ornamentet e kangjellave antike ,

do te mësosh për fisnikërinë,

e kulturën e njerëzve korçare.

Per ata njerëz mikpritës ,

fisnike e punëtorë te palodhur,

Për kinema “ Çajupin”,

me kompozitore e regjisore,

aktore e krijues humanitare.

E prefuara ime, kinema “Morava”,

me filmat e huaj e operetat shqiptare ,

ku qe ne vogeli morëm edukate e kulture,

ne kohen kur moralit njerezor,

i jepej me shume përparësi .

Sa do te dëshiroja qe e ardhmja,

te sillte drite ne funksionimin e saj,

Me xhirimet prestigjioze ne përsosje te vlerave morale ,

qe duhet te ketë sot me tepër kjo rini.

Ne lulishten Themistokli Germenji ,

do njohësh patriotet ,

qe jetën Korces ja kushtuan .

Nga pas biblioteken nuseronjese prej mermeri ,

ndërtuar prej Thoma Turtullit .

me diturinë e arte ,

qe te paret nder librat,

mendime te vyera na dhuruan.

Ne mjaltezimin e gjuhës se nenës ,

te përshëndesin vajzat ,

me veshjen fine parizjane.

Por nuk mungon ,

dhe serioziteti i djemve çapkeni ,

kur ju dhurojnë nje tufe lulesh te njoma me trëndafila a tulipanë .

Ne lartësitë e kodrave plot kisha ,

mbi qytetin tim te kulturuar,

bëhen piknikë për 1 Majin apo 5 Majin , sipas traditës te bukur korçare .

Shtrohen picetat e bardha ,

te qëndisura ne gjergjefë me fillosh,

e krisaf nga duart e buta te nenave ,

me modesti e elegance ,

ne te gjitha tryezat familjare.

Mrekulli , te vizitosh qytetin tim,

kur e mbulon debora e argjende,

Prej acarit te ftohte hunda e faqet,

si molle e kuqe do te kuqëlojnë.

Kristalet e bores mbi supe ,

do te përkëdhelin me një shall te bardhe .

Zemra miqsh me kitare e këngë serenatash,

ne lokale te ngrohta mezesh ,mirëseardhjen do te urojnë. .

Ja dhe lëndina e lotëve plot dhimbje

ku për kurbetçinjtë e dikurshëm,

te Amerikës e Australisë u derdhen lume .

Ndoshta do te zmadhohet me tepër,

ai vend përkujtimor si vakëf,

qe vazhdon akoma te vaditet prej tyre e drite prej shpirtit dhurojnë me shume.

Harrova tu kujtoj xhaminë e vjetër,

e te shenjte te Minarorit ,

ku shkon e falet çdo besimtar,

i mire mysliman.

Korça si gjithë Shqipëria ,

ka konceptin me te te pastër e bujar ,

për njeriun si bir te Zotit.

Prandaj ka pranuar bashkëjetesën fetare ,

si respektin me human.

Te lindesh ne Korcen tone,

ne një qytet qe rinohet e nuk mplaket,

do te thotë te jesh ,

njeri i veçante dhe i privilegjuar,

Atje Zoti ka dhenë bekimin,

me te shenjte e me te dashur,

Për te lindur gjithmonë ,

njerëz punëtorë me shpirt artisti

me emrin ,

Zonje fisnike e zotëri i nderuar!

/www.QendraPress.com/