Çaste poetike me poeten;Xhemile ADILI

KARTOLINA PA EMËR, PA ADRESË

———————————————-

Aroma e puthjeve të tua

Nuk kishte as emër,

Nuk kishte as adresë,

Por e dija,

Se ishte nisur për mua.

Shkruante aty brenda,

Në atë kartolinë,

Të prerë në formë zemre,

Ashtu si i pritnim fjongot

Ne vajzat për flokë:

“Jeto e lumtur brenda kësaj zemre!

Buzëqeshja jote

Qoftë si kjo buqetë trëndafilash”!

Lexoja me lot,

E dija që më kishe shkruar ti,

Se vetëm aroma e puthjeve të tua

Di rrugën

Të vijë tek unë,

Ashtu pa emër,

Ashtu pa adresë.

Kartolinën e shtrëngova fort në gji,

I laga me lot dhe fjalët e saj,

E mbi çdo lule kopshtesh

Shihja atë kartolinë në formë zemre,

Lexoja fjalët e saj,

Shihja sytë e tu,

Buzëqeshjen tënde.

Çdo lule që mbin,

Rritet me ritmin e zemrës sate,

Andej e këndej

Oqeaneve që na ndajnë.

Nga ajo ditë,

Kur gjeta atë kartolinë zemre,

Jam bërë kopshtare trëndafilash,

Të rrit trëndafila me zemra

Dhe aromën e puthjeve të mia

Ta nis pa emër, pa adresë,

Kur t’i shkruaj në çdo fletë,

Ashtu si di zemra ime e shkretë.

Tetor 2007

/www.QendraPress.com/