Çaste poetike me poeten;Xhemile ALIU

NJI POROSI PËR TY ATDHE

————————————-

Nga kreshpat e shpirtit sonte të ëndërrova

Ashtu siç ëndërron nëna për fëmijët e vet

Si mjaltë shpirti nektarin nga aty nxora

Nji porosi dërgova në adresë tende atdhe

Unë jam mërgimtarja e rrugëve të botës

Që me ëndrra për ty këtë jetë po mbylli

Errëm dhe në agime veç atje mendjen treti

O i shenjti i shtrenjti o atdheu i ynë

Eh sa ëndërrime erdhën dhe u tretën

E ne na u err jeta në këto rrugë mërgimi

Erdhën të rijnë porsi lulet e para pranverore

Këtu u mplakëm më mendje tek ti prore

Jeta mërgimtarit me hope të pandalshme

Askund nji çerdhe stabile nuk ndërton

Nderskamcat e jetës gjithmonë në përpëlitje

As këtu e as atje shpirti qetësin nuk gjënë

Guri peshon rendë vetëm në vendin e vet

Kot se koti këtë fjalë populli nuk e ka nxjerrë

Vlerat e mëdha ndërtohen vetëm ne vendin tënd

Aty është identiteti fama e nëma sa njeriu vlen

/www.QendraPress.com/