DUALIZEM

———————-

Herë herë jam, si pylli i gushtit

që trembet nga një fije shkrepse

e herë si bregu i lumit

që i frikësohet një shiu vjeshte.

Herë herë jam, si pemë e lulëzuar

që pret me ankth ta puthin bletët

e herë si ajo era e dëshpëruar

që shkund frutat nga degët.

Herë herë jam, si rruga e ndriçuar

dashuruar me hapa kalimtarësh

e herë si djaloshi i dashuruar

që vallëzon mbi këmbë valltarësh.

Herē herë më kaplon plogështia

dhe s’më pëlqen të hedh një hap

e herë më vërsulet mërzia

të më mbyllë vrullshëm çdo kanat.

E tillë është jeta, ngjan me një det,

Herë e qetë dhe herë me dallgë .

Sa të ngre lart, aq poshtë të zbret,

Sa të lumturon, aq të hap plagë !

/QendraPress/