Çaste poetike me poetin;- Jahe FIDA

Lëmoshkërkueses pa emër!

——————————————–

U ktheva për të të parë në qoshen

Në atë qoshe të errët e të ftohtë,

ku rrije strukur , mbledhur grusht

e dorën shtrirë për një çikë lëmosh!

Devijoja rrugën vetëm për ty

Për të të parë aty fytyrë engjëllore

Për të të lënë aq sa kisha mundësi

Dhe pse ty asnjëherë s’më kërkove!

Ah, shtanga dhe më shpërthyen lot

Kurrë në atë qoshe nuk të gjeta

E duart puthitur, duke iu lutur të madhit zot

Si pash më e dot nuk i preka!

U ula preka tokën ku uleshe Ti

U luta , u luta për ty me lotë në sy

Ritual më është bërë aty çdo ditë kaloj

Buçet lulesh shumëngjyrësh për ty çoj!

S’të harroj dot ty lëmoshkërkuese

Të strukur e kruspull mbledh

Si hartoj dot ato pamje shokuese

Kur, dhe, ndonjëri romuze të ka hedh!

Më godiste atëherë ajo dorë e shtrirë

Sot po më godet mungesa jote

Vij e qëndroj në atë vend i mpirë

Qaj , vetëm qaj për ty, për jetën që pate

Këto buçet lulesh dhe këto lot

Le të bëhen për ty të bukura kurorë

Për ty lëmoshkërkuese, që emrin s’ta mësova dot

E që të të harroj do e kam shumë zorrë’!

/www.QendraPress.com/