Çaste poetike me poetin ;Sahit Osmani
ZEMËR E ATDHEUT E LIND DASHURINË
——————————————————
Ecim prej fillimit nga rrënjët e moçme
Ku të parët lindshmërinë e kanë bërë
Edhe të vdekur po të binin për toke
Janë ngritur sërish kthyer në legjendë
Kemi ecur shumë që nga zanafilla
Hap pas hapi mbi shekuj ngadhënjyes
Duke ecur drejt nëpër kurthe e intriga
Të hordhive barbare që shkelnin pabesisht
Koha bën të veten hapat i hedh shpejt
Dhe ne ecim bashk me hisen e diellit tonë
Atë që të parët në zemër e kanë gdhend
Zogjtë e shqipes lirshëm qiellit të fluturojnë
Ecim udhës sonë shkelim sigurt në tokë
Të mosgjunjëzuar me drejtëqëndrimin tonë
Me diell e qiell me yje mbi kokë
Ku zemrër e atdheut e lind dashurinë
