Çaste poetike me poetin:-Setki Q. JASHARI

Mu sos durimi, Izabel!

—————————-

O dritë shpirti, o miti im, Izabel

Nga humbja jote, jam bërë rebel…

Vuaj për ty, jam shumë i mërzitur.

Se di ku je, ndoshta duke m’pritur.

Si dallgët rebele, ikin me rrëmbim

Si shpezët largohen në shtegtim

Si emigrantët ikin rrugëve pa kthim

S’mbaron dhe dhimbja e shpirti tim

U lodha shumë duke t’pritur. Izabel

Të kërkova në Mekë dhe në Izrael

T’besova ty, si simbolin e dashurisë

Si të ishe vërtetë, ëngjëlli i mirësisë

U lodha shumë me ty, duke shpresuar

Në çdo çast e minutë, duke t’ëndëruar

Në çdo veprim, pranë t’kam menduar

Dhe jetën time, për ty e kam dhunuar

Për asgjë në botë, veç teje s’mendoja

Çdo gjë që bëja unë, ty t’a kushtoja

Çdo gjë që shijoja, çdo gjë që pija

Ishte dhe e jotja, ishte dhe e imja.

Mu sos durimi, o e humbura Izabel

I lodhur, i vetëm, harakat kam ngel

S’ka kohë më për lojrat e dashurisë

Më erdhi ora mua, ti falem vetmisë

Gënjej veten se ëndrra, s’ka vdekur

Po shaloj rreze dielli, për t’ju gjetur

Dhe pse është larg, ylli i dashurisë

Shpresoj akoma unë, robi i marzisë

/www.QendraPress.com/