Çaste poetike me poetin;Adriatik Jaçe

Jam malok i pandreqshëm.

———————————

Edhe unë jam malok!

Malok që kam lindur e jetoi në jug.

Çapitur këmbë një mali,që fëmijë.

Në një fshat atje thellë që diellin e nduk.

Gjunjtë kam vrarë rrëzuar në gurrë,

Ushqyer jam rritur me aromë jugu,

Në ferra e driza barkun kam çjerrë,

Dhe ujin e ftohtë e kam pirë nga lugu.

Ndë fusha kam bredhur,korije e pyje…,

Me emra të hershëm,që s’kishte më jugu.

Dede,Golik e Gjekë i thërrisnim…

Veriu në njerëz i kish,si dhe jugu.

Jam një dreq maloku i pandreqshëm!

E shok e miq kam shumë malësorë,

Krenar që me ta,jam rritur,shkolluar…

Të besës,fisnikë,pa fjalë oratorë.

Prandaj më vjen marre e turp shumë herë,

Kur atdhenë ma ndajnë veri edhe jug.

Kjo copëz që shekujt e lanë pa prerë,

Nuk ka as vend ta shkruash veri ose jug.