Çaste poetike me poetin:Luan RAMA

Melina…

————-

Erdha Melina

njëzet vjet rrugë mu deshën

të vija tek ti në zemër të Athinës,

një kafe piva në lagjen «Plaka»,

«Kafenea Melina» shndriste në diell si një vajzë e dashuruar,

rrugën mora nga Akropoli për tek ti

atje ku flije nën mermerin e nxehtë të Moresë,

merre këtë cigare Mërkuri,

çohu dhe ndize si njëherë

ngjitu në këtë trapez të mermertë dhe kërce një «rebetiko»

kujto «djemtë e Pireut» dhe klith një «sagapo»,

çou dhe këndo këngën e trishtë të “qirios Andonit”

që i lumtur ishte veç në ëndërr,

Melina, gjaku im i shprishur,

i dua sytë e tu të mëdhenj siç dua detin

dhe diellin që bie e shuhet në të,

gjithë dashuritë e Greqisë janë në sytë e tu

dhe shkuma e Jonit dhe e Egjeut që vjen e të mbulon gjer këtu,

Kërce Melina ime, kërce dhe njëherë për mua,

se të puthurën tënde ende e kam në faqe

dhe përqafimi yt krahët mi ngroh,

ah, duart dhe gishtërinjtë e tua

që dikur mbanin në drithërimë një hënë të argjendë

dhe vargjet e rënda të Janis Ricos,

shko tani Melina, u bë vonë,

shko ti vajzë e Argolidhës arvanitase

Dasin dhe Haxhidhakis të presin atje nën dhé,

shko ashtu përhumbur në tymin e cigares

se agimi po afron dhe bota do të zgjohet,

ndryshe do duhet të të mbart mbi vete,

të shkoj si bohemi i legjendës nëpër erë

ku ca fjalë të prushta pas nesh do jehojnë:

një i gjallë me një të vdekur shkon…