Çaste poetike me poetin;Lumni NIMANI
Vashës belkëputur
——————————————-
Anekënd Shqipërisë, fund e krye i rashë.
Skaj më skaj nga jugu, në veri kalova.
Jo, asnjë më t’bukur, se sa ti nuk pashë.
Atë sy tënd magjik, s’e kishte asnjë vashë.
E praruar je, me atë nur të hyjnishëm.
Me shtatin e hedhur, porsi zanë bjeshke.
Ty të ka bekuar, ai Zot i madhërishëm.
Më je aq e ëmbël, si mollëkuqe vjeshte.
Në stinën e luleve, kur të çelë trëndafili.
Thuaja këngës – Kur pata një lule t’bukur!
Me at’ zërin tënd o xhan, që e ke si bylbyli,
O rrushja ime, të kam flutur – belkëputur.
Je ngjyrë dashurie, prore në penën time
Sa herë vargun tim, unë e derdhë në letër
Kur s’të kam ty pranë, mbytem në kujtime
Zemrën ma pushtove, sikur asnjë tjetër.
/www.QendraPress.com/
