Çaste poetike me poetin;Petrit DURAJ

Larg

——————

tej qytetit

buzë urës së lashtë

gështenjat,

gjethet,

bari,

kishin marrë ngjyra verore.

Laraskat e heshtura

fluturonin

në rrjedhën gjarpërore

të Drinit zhurmëpak.

Dielli

herë-herë

buzëqeshte

mes vranësirash

vetullvrenjtura.

Shpirti i tij

përtërihej përtërihej përtërihej

e vazhdonte të përtërihej…

E zëri i zemrës

shpërndahej

duke kumbuar

nëpër gjethe.

/www.QendraPress.com/