Çaste poetike me poetin;Qazim THAÇI
—————————————————————————-
Kur At-dheu u nda keqas dhe me hilen e vjetër.
Zëri i shqipes morri udhë për në zenitin qiellor.
Vetëm kënga e Doruntinës motër, vajin e ndaloi.
Për kalanë e Kaninës se luftëtarët mbeten pa ujë.
& & &
E si të harlisur nëpër etnosin e kombit ku zanat e malit.
Shijojnë ujin e burimit te Syri kaltër , me mitin e Dragoit.
Kur At-dheu loton për vdekjet dhe lindjet e pa emërta.
Si të sodis tek Lidhja besën e nizamëve të kombit tim.
& & &
Këngën e nuseve të reja që mbetën pa burra e fëmijë.
Dhe vashëzat pa djemë ,e dashuria po u vdes istikameve.
Majë Pikëllimës ende zëri burrave ka dhembjen e madhe.
Për ngjyrën e At-dheut dhe këngën e Doruntinës motër