Çaste poetike me poetin:Ragip GJOSHI

MBRETËRIA E FJALËS SHQIPE

1.

Gjuhë e nënëlokeve rron

Mbretëri e fjalës rri n’fron

Sa herë hynë në këngë

Së bashku bëjnë kurorë.

Fjalë e gjuhës fishtiane

Fjalë e gjuhës naimiane

Fjalë e shqipeve t’malësisë

E bëjnë gjuhën e perëndisë.

Fjala merr fuqinë e Ademit

Që ia falën zanat e guximit

Që të na rujë token arbërore

Nga Bajlozët e Karpateve…

Për çdo pëllëmbë të tokës

Cep më cep,për liri t’kokës

Në Mbretërinë e fjalës shqipe

Lavdia e guximi linden lirinë.

Robërinë e kanë vrarë në ballë

Do fjalë trimash, përherë të gjallë

Që t’ecim i lirë krah për krah

Furtunë e rrëbesh t’mos na rrahë!

Ende s’kanë përfundu betejat

Për tokën time të ndarë n’copa

Për rrënjët tona të moçme,ilirike

Këtu ku Krishti ka folur gjuhën shqipe.

Këtu bashkohen n’rrënjët tona

Në thellësi gjejmë dashuritë e gjalla

Sa herë më rikthen fjalën në kohë

Bëhet Epokë ,legjendë legjendaresh

Besë e lavdi ë Mbretëri të fjalës…

2.

Mbretëri e fjalës ka porosi dhe fuqi

Fjalët ndihmojnë dhe shërojnë,

Fjalët lëndojnë,dhe poshtërojnë,

Bëj kujdes me fjalët ato dhe përulin

Fjalët e rënda ,sjellin hidhërim

Mënyra si i përdoren kanë çmim

Fjala është si shiu që i rrit lule

Por nganjëher godet si rrufe

Të flasësh me urtësi është mirë,

Të heshtësh është urtësi e vështirë;

Thellë plagos shpata e mprehtë,

Por edhe më thellë fjala e helmtë.

Gojtari i vertetë,në fjalët e Mbretërisë

E njeh mirë shekncën e ndershmërisë.

Fjala plagos, sikur plumb,bluaje në rrasht

Fjala e dalë nga goja s’ kthehet mbrapsht.

Fjalët e liga si shigjetat trupin shpojnë,

Fjalët shqipe kanë krahë, shërojnë;

Nuk ka gjë më të fortë se sa fjala,

Gjuha pa fre – fjalë e keqe bënë bela…

Gjuha e mprehtë është armë në kuvend

Kur ajo gdhendet,e mprehet me mend;

Gjuha është e vjetër sa moshë e njerëzisë

Gramatika i jep force, dhe krah Mbretërisë.

Drenicë, më 7 gusht 2024

/www.QendraPress.com/